In veel gevallen hebben mensen hulp bij dit nodig. Velen zijn zo gewend om problemen en zorgen te zien, of wat er mist in een situatie, of hebben een geschiedenis van misbruik en verwaarlozing, en dus geen idee van wat ze willen of waar ze naartoe gaan…  Je kan explicit vragen: “En welke situatie zou je dan willen?”, maar waarschijnlijk hebben mensen wat begeleiding nodig. Ze kunnen dingen zeggen zoals: “Dat hij zijn vuile tassen niet op het bureau laat staan!”; “Dat de directie niet zo incompetent zou zijn.”… of eenvoudig: “Ik weet het niet [Ik zit vast]” Dit illustreert hun negatieve focus, de spelletjes die ze spelen of hun verloren authentieke zelf; allemaal negatieve patronen vanuit het verleden.

Belangrijk is dus om mensen in de richting van positieve doelen te leiden. Je zou echt willen dat ze hun hoofd draaien van gevalideerde negatieve gevoelens uit het verleden naar de mogelijkheid van een schitterende toekomst aan de andere kant.

Zoals ik al mijn cliënten vertel: het is niet jouw fout dat je niet voldoende werd gevalideerd of werd afgewezen, verwaarloosd, misbruikt of geslagen als kind -je was niet zwak, dom, nutteloos, slecht of imperfect; je was een klein perfect kind- en dus nu zit je vast in de schaduw van negatieve patronen en spelletjes. Maar het is wèl je verantwoordelijkheid eruit te komen en jezelf in een waardig iemand om te vormen met een gelukkig leven, gezien niemand anders het voor je kan en zal doen, zelfs niet als je het echt verdient. Ja, ik raad aan dat je rouwt om de pijnlijke dingen die je werden aangedaan of om het verlies van nooit te hebben gekregen wat je verdiende of nodig had. Het zal je meer mededogen en begrip geven voor jezelf en voor anderen en bijgaand gedrag. Het zal je ook meer relaxen in een onrustige wereld vol problemen. De negatieve patronen en bijgaande spelletjes echter, dien je te doorbreken, want wat ook het geval lijkt, uiteindelijk bezorgen ze je alleen maar meer zorgen en pijn.

Als je anderen toch echt wil fixen, heropvoeden of coachen, kun je dat het beste met dit: het toverstafje.

Er zijn echter enkele regels… voor de coaches

2. De wens dient zo te zijn verduidelijkt, zodat men er concreet mee aan de slag kan en het kan wegstrepen op een To Do-lijst.

Als de wens bestaat uit meer competentie bij de directie, dan zal iedereen akkoord gaan. Maar hoe ziet competentie eruit? Met het invullen van de details, starten de discussies! We willen dus exact weten wat iemand verstaat onder meer competentie. Het kan evengoed een schietspelletje zijn, dus laat hen verduidelijken wat iemand precies competent maakt; of wat maakt de man liefdevol?

Je kan vragen stellen zoals:

“Hoe zou je weten dat de directie competent was?” (acties)

“Als de directie competent zou zijn, wat zou er dan veranderen? (situatie)

“Hoe zou je merken dat je man van je houdt?” (acties)

“Wat zou er anders zijn indien je man van je zou houden?” (situatie)

Je doel is om te weten wat het precies zou betekenen om … (vul het bevredigende resultaat in) in ‘positieve acties’ zodat DE SITUATIE (niet de persoon) zou veranderen.

3. Geen wens is te groot!  Dus, geen tegenwerpingen…. maar je zou de realiteit of echte behoeften kunnen onderzoeken door mee te fantaseren…

Veroordeel geen wensen! De meeste mensen dienen net grenzeloos te fantaseren om bevrijd te worden van eigen veroordelingen, irrelevante details of vroege conditionering. Als wensen ongepast zijn of de grenzen van de realiteit overschrijden, zullen mensen er zelf wel tegenaan lopen… (Denk eraan, er is veel meer dan op het eerste gezicht lijkt!) Als je weerstand biedt, krijg je weerstand terug.

Ik geef een amusant voorbeeld van onze praktijk met een adolescent.

– “Als ik de lotto won, zou ik stoppen met school.”

– “Ok. En wat zou je dan doen?”

– “Ik zou gaan winkelen.”

– “Ok. Een hele dag?”

– “Ja.”

– “Dus, je zou alle dagen gaan winkelen?”

– “Ja. Ik hou van winkelen.”

– “Ja, lijkt me leuk. Al die nieuwe dingen.”

– “Ja, ik hou ervan nieuwe dingen te krijgen.”

– “Ja, ik ook. En waar zou je het museum bouwen?”

– “Museum?”

– “Ja, om al die mooie nieuwe dingen te stockeren…”

– “Hm. Maar ik zou niet de hele dag kopen.”

– “Oh ok. Dus waarom zou je dan gaan winkelen?”

– “Om met mijn vrienden rond te hangen.”

– “Ah, ja. Maar, hm, zijn zij dan niet in school….?”

4. Zoek naar de waarde achter de wens en werk met dat

Dit is een gevolg van het vorige. Natuurlijk was er meer en hield de adolescent niet van school omdat hij moeilijkheden had met leren. En dat was precies waarmee we hem moesten helpen. .

Ik geef je een ander voorbeeld van onze praktijk met een heer die niet wist wat te wensen. Ik droeg hem op om een week tegen zichzelf te praten in een taal waarmee hij enige affiniteit heeft, maar niet in was grootgebracht. Na een week kwam hij terug en stelde: “Ik praat nooit meer mij mijn Fransman!” Ik vroeg me af waarom. Hij antwoordde: “Omdat, als hìj in controle was, ik alle dagen friet zou eten en naar de hoeren gaan…” Ik was geamuseerd en bevestigde: “Dus je hebt wat meer plezier in je leven nodig. Vertel me over de hoeren…” Hij keek me met afgrijzen aan, niet begrijpend dat ik niet zo beschaamd was dan hij. Ik moedigde hem aan en uiteindelijk startte hij met een complex, doch mooi ritueel te beschrijven, vol liefkozingen, warmte en geborgenheid. De man had duidelijk nood aan verbondenheid en intimiteit. En dus moesten we dat op een gezonde manier operationaliseren…

Ik wil echter waarschuwen. Dit is een ‘waarom’ en we zullen nooit weten met zekerheid. Het is dus wijzer te accepteren dat er een reden voorbij ieder oordeel bestaat en te begrijpen dat iedere wens een middel tot een ervaring inhoudt die nodig of gewaardeerd is. (*)

5. Als mensen niet weten wat te wensen, kan je hen een handje helpen met deze…

1. Zoals hierboven vermeld, is een goede tip om tegen jezelf te praten in een taal waarin je niet bent opgegroeid. Gezien veel van wat onze ouders en omgeving vertellen is geïnternaliseerd, zijn we ons zelfs niet eens meer bewust van alle verdedigingen en veroordelingen die door onze moedertaal worden getriggerd. Wanneer we gebruik maken van een andere taal waarmee we enige affiniteit voelen, is het gemakkelijker om in onze authenticiteit te tappen en te vinden waarnaar we echt verlangen.

2. Een andere mogelijkheid is om het éénogige groene monster op onze schouder te bezoeken. Daarmee bedoel ik onze nijd en jaloezie. Veroordeel het niet! Het is eigenlijk een heel nuttig harig monstertje, dus je kan het maar beter verzorgen door er naar te luisteren en het af en toe te knuffelen. Het toont je waar je écht naar verlangt binnen je bereik: door inherente capaciteiten en mogelijkheden of via een gezond streven. (*)

3. En een mooie laatste: onderzoek je verliefdheden en vlinders in de buik. Als je plots tot over je oren verliefd wordt, betekent het dat je iets projecteert op de ander wat je graag zou willen bezitten, willen zijn of van zou willen genieten… als een geheime wens.

Kort gezegd, we willen de gewenste resultaten kennen: 

“Hoe zou je merken dat het toverstafje heeft gewerkt?” (acties)

“Wat zou er dan zijn veranderd?” (situatie)

(*) Valkuilen

Er zijn echter 4 klassieke antwoorden, die iedere onervaren coach onderuit kunnen halen (wat je niet zal zijn na dit).

De wens voor meer:

1. Tijd

2. Geld

3. Middelen die men zich niet kan veroorloven (personeel & uitrusting zoals een mooie auto)

4. Kwaliteiten (zelfvertrouwen, schoonheid, geluk …)

Zoek niet te lang. Gezien dit eigenlijk maar middelen tot een doel of ervaring zijn, dien je gewoon de toverstaf-vragen aan te passen om het te omzeilen.

“Hoe zou je merken dat je meer … [vul in]. Wat zou je dan meer of anders doen?” (acties)

“Wat zou veranderen indien je meer … [vul in].  Wat zou er dan anders zijn?” (situatie)

En… beperkingen zijn wat mensen creatief maakt. Dus, nu je de gewenste resultaten in situatie en acties kent (het doel), laten we starten… met de volgende vinger.

    TERUG