Gemakkelijk in gebruik
Geniet nú van je leven en relaties!
Gemakkelijk in gebruik
in de palm van je hand
Wetenschappelijk bewezen
vanuit hersenonderzoek
Effectieve resultaten
door intrinsieke motivatie
Een gratis instrument
voor een gelukkig leven
Een consistent probleem in bedrijven en relaties is hoè met problemen wordt omgegaan.
Bijvoorbeeld. Mensen in meer service georiënteerde rollen, zoals hulpverleners, sommige managers en partners binnen koppels, neigen continu goede wil te vertonen, doch laten na om problemen smeulend in de diepte aan te kaarten. Uiteindelijk teert dit de positieve cultuur van bedrijven en relaties van binnenin uit. Daarbij worden grenzen uit dienstbaarheid stelselmatig overschreden, frustraties ingehouden en eindigt men ontevreden, start passief-agressief gedrag, manipulatieve spelletjes of voelt men zich tekort gedaan of verraden.
Gelinkt aan deze dynamiek bestaat een andere, meer algemene: mensen kijken meestal naar het management als verantwoordelijk voor àlle problemen… of omgekeerd. Of een koppel vit voortdurend op elkaars zwakke punten of tekortkomingen. Wanneer je echter vraagt wat dan nodig is of wat er anders zou moeten zijn, hebben ze geen idee. Er is een gewoonte om op de ander te schieten of deze de les te spellen, wat een omgeving op basis van vertrouwen die echte oplossingen en voldoening schenkt, verhindert.
Dus met een eenvoudige, doch effectieve manier, is je missie gemakkelijker en je slaagkans groter.
Een gratis & eenvoudig instrument
Fair Play is een eenvoudig kader dat in alle situaties kan worden gebruikt, hoewel het wel wat oefening vergt om het vlot toe te passen. Terwijl je dus vrijelijk, sensitief kan optreden, zorgt het Fair Play anker voor een vruchtbare, conflictvrije conversatie waarin je de nodige resultaten verkrijgt, zonder jezelf of de ander te verliezen. Geen reden dus om jezelf of je conversatiepartner te controleren of te beperken, zo lang je gebruik maakt van Fair Play. Wanneer je omgeving merkt hoe effectief en lonend Fair Play werkt, adopteren zij het eveneens…
Het gedrag van mensen -en de spelletjes die ze spelen- is niet rationeel en wordt bepaald door complexe processen. Het zou helpen mocht je hun verhaal kennen, maar zelfs dan is het moeilijk om irrationeel gedrag met rationele regels in een gegeven context te veranderen.
Het trainen van nieuw gedrag duurt weken, soms zelfs maanden, en enkel wanneer er continu sensorische feedback wordt voorzien tot het een gewoonte is geworden. Het trainen van nieuwe gewoonten om een structuur te versterken is een statisch proces dat veel tijd en energie vergt, moeilijk toe te passen in een veranderlijke context. De natuur bestaat echter uit 'survival of the fittest', wat een dynamisch proces van snelle aanpassing inhoudt. Wanneer je dus comfortabele, snelle acties wenst om aan betere verwachtingen, uitrusting of informatie te voldoen, dien je het dus anders aan te pakken.
Fair Play bestaat uit niet meer dan 4 symbooltjes die je gemakkelijk in de palm van je hand kan tekenen als geheugensteuntje. Wanneer je met een probleem wordt geconfronteerd, leidt je hand je door de volgorde van de conversatie, zodat je vreedzaam tot werkbare oplossingen voor alle partijen komt. Al snel zal je voor- en achterwaarts tussen de symbolen schakelen om al je handelen in een constructieve Fair Play te sturen.
Uit onderzoek blijkt dat hersenen enkel feedback aannemen vòòr en tijdens het aanleren van een nieuwe taak, meestal door het imiteren van een model zoals een meer ervaren collega of vriend. Nadien is alle feedback verloren of werkt zelfs negatief. Behalve wanneer er feedback is op eigen verzoek tijdens verdere training in een veilige omgeving, zoals bij het spelen van videospelletjes. Dus, als feedback geen taakrichtlijnen zijn op voorhand of een eerlijke meting van een vooruitgang die niet beoordelend is, d.i. investering ten opzichte van opbrengst, werkt het altijd destructief!
Mensen willen graag helpen, echter zonder zelf al te veel zorgen en verantwoordelijkheid op te laden. Zo niet trekt de werklast scheef, worden grenzen overschreden en komen er frustraties. Als je mensen zou kunnen helpen hun potentieel te realizeren door hen te begeleiden in oplossingsgericht denken, zodat ze hun eigen mogelijkheden van aanpassing ontdekken en daarbij hun grenzen -en emoties- bewaken, zou dit niet meer voldoening schenken?
In relaties willen we ons begrepen voelen. Het geeft ons het gevoel waardevol te zijn en ons werk bijzonder; het voorziet ons van een identiteit en een gevoel van thuiskomen. Wanneer we voor een ander zorgen zonder in een spel verstrikt te raken of te worden getrianguleerd tussen partijen, en ondertussen onze gewenste resultaten en behoeften verkrijgen, creëren we een kans tot echte connectie en uitwisseling.
Bij het opleggen van nieuw gedrag of een nieuwe regel, zou je in vraag kunnen stellen of dit inderdaad beter, meer ethisch, meer logisch, meer efficient, meer aangepast,.... is. Ben je zeker? Voor wie? En in welke context?
Het opleggen van nieuwe regels en gedrag garandeert niet dat dit ook effectief bijdraagt aan de gewenste resultaten, de voldoening van de relatie of een gelukkig leven. Ben je zeker dat je de echte reden of speldynamieken kent? Een creatief interactief proces startend van oplossingen die reeds werkten wel! Bovendien vond mijn recent onderzoek dat het qEEG van mensen normaliseert nádat ze een verslavende negatieve prikkel vanuit het verleden kregen. We dienen de hersenen dus te misleiden in een traject met gezond gelijkaardig gedrag.
Nieuwe regels en procedures die extern worden opgelegd zijn moeilijk te volgen, zelfs indien we willen voldoen. De kans bestaat dat onze oude gewoonten, dagelijkse bezorgdheden en verstrooidheid het overnemen of dat we irrationeel rebelleren en weerstand bieden, gezien energie vooral naar eigen prioriteiten stroomt. Wanneer oplossingen daarentegen door mensen zelf worden aangebracht, zijn we niet alleen zeker dat het uit hun eigen belevingswereld stamt en dus vol te houden is, doch overdacht en luidop uitgesproken, breidt het zich uit tot een sociaal contract waaraan mensen zich neigen te houden. Het wordt onderdeel van hun eigen innerlijke motivatie onder invloed van het psychologisch mechanisme van cognitieve dissonantie.
Je merkt dat één kant van het gezicht boos is, het andere angstig. Dit is de basis van alle negatieve emoties. Waar mensen je ook over aanspreken of omgekeerd, waar jij een klacht over hebt of wat je wil veranderen is altijd EEN SITUATIE (geen persoon, ook al lijkt dit de reden) die je een slecht gevoel geeft of je pijn bezorgt. 'Slecht' als in BOOS (gefrustreerd, gekwetst, ontevreden, niet gerespecteerd, niet gewaardeerd, teleurgesteld, ...) of ANGSTIG (bezorgd, bang, onzeker, onveilig, ...)
Als jij of iemand anders zich over een situatie slecht voelt, dan dienen jij en de ander te weten wat terug goede gevoelens geeft. We willen niet verontrust blijven of vastzitten in negatieve situaties. Dus alle betrokkenen dienen te weten wat de situatie terug ok maakt.
Je kan denken dat je weet hoe je de ideale situatie kan bereiken, maar geloof me, wat het gedrag van mensen ook lijkt, het meeste is uit je zicht of bewustzijn en irrationeel. We hebben dus zelfs geen idee van hun echte motivatie. Het zou dus niet slim zijn om een traject met rationele To Do's op te zetten, zonder even het verleden te consulteren over wat echt werkt.
Met de hulpmiddelen uit situaties die werken, ben je nu in de mogelijkheid om alle benodigdheden te verzamelen voor creatieve probleemoplossing. Maar niet te snel. Om je communicatie in een echt werkbare overeenkomst te gieten, zal je dit kader enkele keren moeten overdoen en zelfs van kant dienen te wisselen...
Nu je de 4 symbolen begrijpt, kun je ze in je hand schrijven als een visueel geheugensteuntje. We gaan ermee aan de slag in de volgende 8 gevallen:
Een klacht over iemand anders
Een klacht over jou
Jij hebt een klacht
Je hebt slecht nieuws
Je hebt een bezwaar
Je wil een slechte gewoonte stoppen
Je wil voldoen aan een nieuwe procedure of strategie
Je wil gelukkig leven en je goed voelen
Voorbeelden van toepassingen.
[ervaringen vertaald naar acties of telbare eenheden]
…
[ervaringen vertaald naar acties of telbare eenheden]
…
Hier nodig je altijd de anderen uit in het creatieve oplossingsgerichte proces. Zelfs al is het jouw klacht! Gezien je hun samenwerking wenst, wil je hèn doen nadenken over de oplossingen. Je zou een uitzondering kunnen maken wanneer je op zoek gaat naar gezonde gewoonten en een gelukkig leven voor jezelf, doch met medewerking van je omgeving is je slaagkans groter. Dus, in dit geval, doe de oefening eerst alleen en dan met significante anderen.
Nadat je hebt gevonden wat écht samenwerking, comfort en resultaten genereert, dien je de benodigdheden te installeren door actie te ondernemen.
Deze acties kunnen van alles zijn! Het kan zelfs betekenen dat je anders over een situatie denkt of de situatie laat passeren en ontspant. Belangrijk bij het installeren van promotors is:
1. Het is bewezen dat het werkt in deze of een gelijkaardige situatie
2. Het is een oplossing voor een echte behoefte, niet een compensatiegedrag of ongezonde coping met een situatie die je echte waarden negeert. Het is daarom belangrijk je negatieve emoties op te merken en te valideren, iedere keer! Die van jou én van anderen…
Oefenen met mensen waarmee je minder betrokken bent is gemakkelijker. Je kan dus daar het beste mee starten.
Geef niet op na de eerste keer; de eerste mislukking. Het is een vaardigheid die meesterschap vraagt. Als je erin slaagt de eerste vinger te realiseren, heb je al gewonnen. Probeer gewoon in iedere conversatie de volgende vinger te betrekken…
Met ‘van kant wisselen’ wil ik aanstippen dat anderen evenzeer hun bezwaren en slechte gevoelens kunnen uiten (valideer!) en ideale situaties kunnen schetsen. Situaties kunnen dus gecombineerd en teruggedraaid worden naar het verleden om gevalstudies te bestuderen.
In het proces start je eerst met deze volgorde, maar al snel zal je voor- en achterwaarts schakelen om negatieve gevoelens te valideren, situaties en gedrag uit te klaren en aan te passen en verschillende keren terug te keren naar het verleden voor het vinden en verwerken van creatieve oplossingen. Eindig echter altijd met duidelijke To Do’s en dankbaarheid voor het lonende proces (Je kan misschien een roos onder je duim plaatsen… )
Ik beveel dit kader zelfs aan voor strategische presentaties en brainstormsessies. Met zulke interactieve samenwerking krijg je de beste oplossingen gedragen door iedereen!
Vanuit de gevonden daadwerkelijke oplossingen kan je rondkijken naar meer geoptimaliseerde vormen of kan je experimenteren met nieuwe creaties gemaakt van deze oorspronkelijke oplossingen.
Gebruikers nemen het olifantenpad!
Dus als ontwerper wil je de 'desire lines' -de lijnen van verlangen- kennen...